Γνωρίζουμε ότι οι βραχώδεις πλάκες του Στόουνχεντζ μεταφέρθηκαν μακριά από τη νοτιοδυτική Ουαλία και τη βορειοανατολική Σκωτία.
Έτσι, οι επιστήμονες, από το University College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο Aberystwyth, θεωρούν ότι οι Σκωτσέζοι και οι Ουαλοί έφεραν τις δικές τους τοπικές πέτρες στο Wiltshire ως μια καλοπροαίρετη συνεισφορά στη συναρμολόγηση της δομής.
Υπό αυτή την έννοια, αντιπροσώπευε ένα ισχυρό – και πολύ πρώιμο – σύμβολο της βρετανικής ενότητας.
Οι οικοδόμοι του Στόουνχεντζ είχαν προσπαθήσει να δημιουργήσουν «πολιτική ενοποίηση και κοινή ταυτότητα σε μεγάλο μέρος ή ακόμη και σε ολόκληρη τη Βρετανία», λένε οι συγγραφείς στην εργασία τους, που δημοσιεύτηκε στο Archaeology International.
Προσθέτουν: «Η συγκέντρωση αυτών των εξαιρετικών και εξωγήινων βράχων... συμβόλιζε και ενσάρκωσε μακρινές κοινότητες μέσα σε ένα περίπλοκο υλικό.
«Το Στόουνχεντζ ήταν μια μνημειώδης έκφραση ενότητας μεταξύ των ανθρώπων, της γης, των προγόνων και των ουρανών».
Οι ερευνητές λένε ότι οι υπεραστικές συνδέσεις του Στόουνχεντζ προσθέτουν βάρος στη θεωρία ότι το νεολιθικό μνημείο μπορεί να είχε κάποιο ενοποιητικό σκοπό στην αρχαία Βρετανία, να συμβαδίζει με τη συμβολική του αξία.
«Το γεγονός ότι όλες οι πέτρες του προέρχονταν από μακρινές περιοχές, καθιστώντας τον μοναδικό ανάμεσα σε πάνω από 900 πέτρινους κύκλους στη Βρετανία, υποδηλώνει ότι ο πέτρινος κύκλος μπορεί να είχε πολιτικό αλλά και θρησκευτικό σκοπό», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Mike Parker Pearson στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του UCL.
«Ήταν ένα μνημείο ενοποίησης για τους λαούς της Βρετανίας, που γιορτάζουν τους αιώνιους δεσμούς τους με τους προγόνους τους και τον κόσμο».
Το Στόουνχεντζ είναι διάσημο για τις υπέροχες πλάκες ψαμμίτη, γνωστές ως sarsens, οι οποίες πιθανότατα ανασύρθηκαν από το West Woods στο Wiltshire, περίπου 15 μίλια βόρεια.