Τι σημαίνει η άμεση ανάληψη της ευθύνης από τη Χαμάς;
Η Χαμάς ανέλαβε αμέσως την ευθύνη και μάλιστα περηφανεύτηκε για τις 5.000 ρουκέτες που εκτόξευσε προς το Ισραήλ. Η ανακοίνωση της Ezzedine al-Qassam Brigades, στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς ανέφερε ότι «Αποφασίσαμε να βάλουμε ένα τέλος σε όλα τα εγκλήματα της κατοχής (του Ισραήλ), ο χρόνος τους για να αλωνίζουν χωρίς να λογοδοτούν έχει τελειώσει. Ανακοινώνουμε την επιχείρηση Al-Aqsa Flood και εκτοξεύσαμε, στο πρώτο χτύπημα των 20 λεπτών, περισσότερες από 5.000 ρουκέτες».
Η ένταση της επίθεσης ήταν μεγάλη, το ίδιο και η αγριότητα που επέδειξαν τα μέλη της Χαμάς απέναντι σε αμάχους. Υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο με τα μέλη της Χαμάς να κάνουν επιθέσεις σε γυναίκες, ενώ υπάρχουν και καταγγελίες για βιασμούς, χωρίς να επιβεβαιώνονται από τα πρακτορεία ειδήσεων, αλλά μόνο από τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο.
Οι Παλαιστίνιοι στηρίζουν τις ενέργειες που έκανε η Χαμάς;
Όχι όλοι και ειδικά όσοι ξέρουν ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για αποκλιμάκωση της έντασης και της βίας. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι ζητούν μια βιώσιμη λύση για την Παλαιστίνη και όχι τη βία της Χαμάς. Ο απλός κόσμος γνωρίζει ότι η επίθεση στο Ισραήλ δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα και θα δημιουργήσει μια νέα αιματοβαμμένη περίοδο στις σχέσεις των δυο πλευρών. Οι αναλυτές παρολ’ αυτά, αναφέρουν ότι ο συνδυασμός της έντασης της επίθεσης και της χρονικής συγκυρίας, προμηνύουν έναν εξαιρετικά δύσκολο χειμώνα που θα επεκταθεί και πέρα από το Ισραήλ.
Γιατί έγινε τώρα και με αυτόν τον τρόπο;
Το Παλαιστινιακό ζήτημα, ήταν το μεγαλύτερο αγκάθι στη συμφωνία Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας που γίνεται με διαμεσολάβηση των ΗΠΑ και θα αλλάξει αρκετά πράγματα στη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με αναλυτές. Η Σαουδική Αραβία ήθελε να υπάρχουν ήπιοι τόνοι στη συζήτηση για το Παλαιστινιακό με αρκετές πιέσεις και προς τις ΗΠΑ και προς τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Στην παρούσα φάση, η επίθεση δεν εξυπηρετεί ούτε τις ΗΠΑ ούτε την Παλαιστίνη, άρα το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος έχει όφελος από την όξυνση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία αρχικά και ύστερα η Ρωσία. Η Τουρκία ξεκίνησε ήδη επιθέσεις εναντίον των Κούρδων στη Σύρια και το Ιράκ, ενώ η Ρωσία χωρίς να αναμειχθεί, παρατηρεί μια σημαντική συμφωνία να χαλάει.
Ποια είναι η ιστορία των εχθροπραξιών μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης;
Όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο έλεγχος της περιοχής περιήλθε στη Βρετανία, η οποία είχε αραβική πλειοψηφία ενώ κατοικούσε και μια εβραϊκή μειονότητα. Η διεθνής κοινότητα ζήτησε από τους Βρετανού να δημιουργήσουν μια εβραϊκή χώρα στην Παλαιστίνη, κάτι που έδωσε το έναυσμα για το ξέσπασμα εντάσεων μεταξύ των δυο. Από το 1920 μέχρι και το 1940, ο αριθμός των Εβραίων αυξήθηκε σημαντικά στην περιοχή καθώς πολλοί αναζήτησαν εκεί καταφύγιο λόγω των θηριωδιών των Ναζί.
Οι εντάσεις μεταξύ Αράβων και Εβραίων κορυφώθηκαν σε συνδυασμό με την αντίσταση στην βρετανική κυριαρχία. Το 1947 ο ΟΗΕ ψήφισε την διαίρεση της Παλαιστίνης σε ξεχωριστά εβραϊκά και αραβικά κράη. Η εβραϊκή πλευρά δέχθηκε την πρόταση, αλλά η αραβική όχι. Τον επόμενο χρόνο οι Βρετανοί αποσύρθηκαν και οι Εβραίοι ηγέτες διακήρυξαν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Ακολούθησε πόλεμος με τις γειτονικές αραβικές χώρες να επεμβαίνουν με στρατιωτική δύναμη. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους με την επιχείρηση να αποκαλείται Al Nakba, ή «Η Καταστροφή».
Τα επόμενα χρόνια υπήρξαν αρκετές συγκρούσεις μεταξύ των δυο πλευρών, μικρότερης ή καταστροφικής έντασης με τους νεκρούς να είναι χιλιάδες. Το 1987 η Χαμάς, μια πολιτική ομάδα με στρατιωτική δύναμη, ιδρύθηκε από τον Παλαιστίνιο κληρικό Σεΐχη Ahmed Yassin ως το πολιτικό σκέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, μιας υπερεθνικής σουνιτικής ισλαμιστικής οργάνωσης.
Οι δυο «Ιντιφάντα», δηλαδή οι παλαιστινιακές εξεγέρσεις επηρέασαν τις σχέσεις των δυο πλευρών, με τη δεύτερη να το κάνει περισσότερο και έθεσε τέλος στις προσπάθειες για ειρήνη που ξεκίνησαν την δεκαετία του 1990. Και στις δυο είχε εμπλοκή η Χαμάς.
Το καλοκαίρι του 2000, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπίλ Κλίντον, συγκάλεσε τη σύνοδο κορυφής του Καμπ Ντέιβιντ φέρνοντας στο ίδιο τραπέζι τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Μπαράκ και τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Γιάσερ Αραφάτ, ώστε να γίνουν εντατικές διαπραγματεύσεις, που όμως δεν είχαν αποτέλεσμα. Μάλιστα οι σχέσεις των δυο πλευρών επιδεινώθηκαν ακόμα περισσότερο.
Τώρα τι γίνεται;
Με την επίθεση της Χαμάς που συνιστά τρομοκρατικό χτύπημα αλλά και την απάντηση με πόλεμο από το Ισραήλ, η αποκλιμάκωση σε όλα τα σημεία της περιοχής μοιάζει να ξεθωριάζει. Οι Παλαιστίνιοι, επικαλούνται ως αφορμή για την επίθεση το γεγονός ότι Ισραήλ και Αίγυπτος διατηρούν πολύ αυστηρό έλεγχο στα σύνορα της Γάζας προσπαθώντας να εμποδίσουν τη Χαμάς από το να αποκτήσει όπλα, κάτι που οδήγησε σε ανθρωπιστική κρίση τη Γάζα, με πάρα πολλούς από τα περίπου 2 εκατομμύρια των κατοίκων της να αγωνίζονται να έχουν πρόσβαση σε αγαθά όπως τα τρόφιμα και το νερό.
Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας και της Δυτικής Όχθης ισχυρίζονται πως υποφέρουν από τις ενέργειες του Ισραήλ, όπως ο αποκλεισμός της λωρίδας της Γάζας, την κατασκευή του φράγματος στη Δυτική Όχθη αλλά και την καταστροφή πολλών σπιτιών τους.
Το Ισραήλ υποστηρίζει από την δική του πλευρά πως οι ενέργειες του είναι μόνο αμυντικές στην παλαιστινιακή βία, επικαλούμενο το γεγονός ότι η Χαμάς έχει εκτοξεύσει χιλιάδες ρουκέτες στο ισραηλινό έδαφος και ότι Παλαιστίνιοι μαχητές έχουν πραγματοποιήσει πολυάριθμες επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών πολιτών.
Τι δεν έχουμε καταλάβει μέχρι τώρα;
Δεν πρόκειται απλά για μια συντονισμένη επίθεση, την πιο αιματηρή των τελευταίων ετών ενάντια στο Ισραήλ που το οδήγησε να κηρύξει πόλεμο, αλλά είναι η αρχή για οδυνηρές εξελίξεις σε άλλο ένα καίριο σημείο του πλανήτη, αφού μετά τον Καύκασο και τα Βαλκάνια, το μόνο που έλειπε ήταν μια ένοπλη σύγκρουση στη μέση Ανατολή.