Το ημερολόγιο έγραφε 13 Απριλίου 2003, όταν ένα λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν μαθητές της Α’ Λυκείου επέστρεφαν από την Αθήνα στο Μακροχώρι Ημαθίας. Τίποτα δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Στα Τέμπη ένα φορτηγό που μεταφέρει νοβοπάν και μελαμίνες από τον Προμαχώνα του Έβρου θα συγκρουστεί πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο στο 338ο χλμ της Εθνικής Οδού Λάρισας – Θεσσαλονίκης.
Κάποια από τα νοβοπάν και τις μελαμίνες θα πέσουν στον δρόμο, κάποια άλλα θα βρουν το λεωφορείο, ενώ η «καρότσα» της νταλίκας θα «κόψει» στα δύο το μοιραίο λεωφορείο. Το αποτέλεσμα της σφοδρής σύγκρουσης ήταν να χάσουν τη ζωή τους 21 16χρονοι μαθητές και άλλοι 9 να τραυματιστούν.
Το λεωφορείο είχε κυριολεκτικά διαλυθεί ενώ τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο χρειάστηκαν περίπου δύο ώρες για να απεγκλωβίσουν τα θύματα και τους τραυματίες
Οι αιτίες του δυστυχήματος ερευνήθηκαν, ωστόσο ποτέ δεν αποσαφηνίστηκαν πλήρως. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο οδηγός οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Το δε λεωφορείο είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.
Η δίκη
Η δίκη έγινε πέντε χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 2008. Ο οδηγός του λεωφορείου αθωώθηκε, αλλά ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 έως 14 χρόνια.
Η εταιρεία κατέβαλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω”.
Η ιστορία του 35χρονου Ανέστη που διασώθηκε από το δυστύχημα και τελικά αυτοκτόνησε
Ο Ανέστης ήταν ένα από τα παιδιά που διασώθηκαν από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Ήταν ένας από τους τέσσερις μαθητές που νοσηλεύτηκαν στην εντατική μετά το δυστύχημα.