Η χρονοκάψουλα θάφτηκε το 1957, υπό τις οδηγίες του τότε προέδρου του MIT James R. Killian Jr. και του καθηγητή ηλεκτρικής μηχανικής Harold Edgerton , και απ' ότι φαίνεται γυάλινη κάψουλα φαίνεται να αντέχει καλά, και αυτό γιατί αυτοί που την έθαψαν, πριν την θάψουν, την γέμισαν πρώτα με αέριο αργό.
Τα περιεχόμενα της κάψουλας είναι ένα αντίγραφο του "A Scientist Speaks" του Αμερικανού φυσικού και προέδρου του MIT Karl T. Compton, νομίσματα από την Πρώ τη Εθνική Τράπεζα της Βοστόνης (First National Bank of Boston), μια αναμνηστική κούπα από την τάξη του 1957, ένα άδειο μπουκάλι τονωτικού και ένα μικρό δοχείο συνθετικής πενικιλίνης. Επίσης, εμπεριέχεται ένα "cryotron", ένας διακόπτης που λειτουργεί με τη χρήση της υπεραγωγιμότητας.
Το θάψιμο μιας χρονοκάψουλας είναι μια -αν μη τι άλλο- αισιόδοξη πράξη. Πρώτον, υπάρχει η αισιοδοξία ότι η χρονοκάψουλα θα βρεθεί και θα εκτιμηθεί στο μέλλον. Και δεύτερον, υπάρχει αισιοδοξία στην πεποίθηση ότι ακόμα και τότε θα υπάρχουν ανθρώπους για να ξεθάψουν την κάψουλα. και ας μην ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη θάφτηκε για να βρεθεί μετά από 1.000 χρόνια!